Tak rozmyślał w swym fotelu pan Bergeret. Ale uczucia tak jeszcze nim miotały, że znów potoczył krwawymi oczyma, zgrzytnął zębami i zacisnął pięści z taką siłą, że paznokcie wbiły mu się w dłonie.

Historia o nieudanym małżeństwie pana Bergereta, jego końcu i nowym kawalerskim życiu w towarzystwie ucznia  dostępna już jest na Wolnych Lekturach. Manekin trzcinowy A. France’a w tłumaczeniu Jana Stena powiększył biblioteczkę noblistów.

Za redakcję literacką dziękujemy Aleksandrze Sekule.

Załoga nadała mu żartobliwy przydomek „Małego Przyjaciela całego świata”, a ponieważ był zręczny i niepozorny, więc często nocą przekradał się po ludnych dachach domów, spełniając polecenia wymuskanych i urodziwych młokosów eleganckiego świata.

  WIĘCEJ  

(…) Filip niemal zatrzymał dech w piersi, wpatrując się z całym natężeniem w ów tajemniczy przedmiot, trzymany w ręku, a błyszczący w świetle lampki. Tak, nie było wątpliwości: były to sidła, długie mniej więcej na jeden jard, z węzłem na jednym końcu, z ową typową pętlą „chippewayską” na drugim. W gruncie rzeczy nic nadzwyczajnego. Tak, tylko że sidła te zrobione były ze złotych włosów kobiecych!
  WIĘCEJ  

A wtem nagle się ukaże
Dwór królewski. Jak wspaniały!
Dach go kryje srebrnobiały,
Ślimak trzyma przed nim straże,
A żywiczna cienka ściana
Świeci słońcem wyzłacana.
Przede dworem, jak się godzi,
Królewicze stoją młodzi

  WIĘCEJ  

Otóż główną koniecznością przyszłości jest dla ludzi zrozumienie tej niewątpliwej a dotychczas nie dość powszechnie uznanej prawdy, że człowiek na Księżycu powstał i tutaj ma żyć, wszelkie zaś opowiadania o zagwiezdnym jego pochodzeniu są bajką szkodliwą, bo odciągającą jego uwagę od jedynych rzeczywistych zadań życia. Niezdrowi marzyciele wybrali sobie na rzekomą ojczyznę gwiazdę największą i rzadko stąd widywaną, nazwawszy ją Ziemią. Czas by już było tę niedorzeczną nazwę zmienić. Ziemią nazywamy na Księżycu grunt, który mamy pod nogami; mówimy na przykład: ziemia żyzna albo jałowa i tak dalej. Otóż od czasu, kiedy sobie ubrdano, że gwiazda owa była gruntem dla człowieka, poczęto ją również ,,Ziemią” nazywać. To jest rzeczywiste pochodzenie tego bałamutnego nazwania, którego usunięcie wielu błędom kres mogłoby położyć.
  WIĘCEJ  

W 2011 roku przeprowadziliśmy Turniej Elektrybałtów, czyli konkurs na program remiksujący wiersze. Ogłaszamy drugą edycję Turnieju Wolnych Lektur – tym razem wizualną. Nagroda główna to czytnik Amazon Kindle z kompletem Wolnych Lektur w formacie MOBI.

Zadanie polega na przygotowaniu i udostępnieniu na wolnej licencji (i w otwartym formacie) wizualizacji opartej na Wolnych Lekturach.

Więcej informacji na stronie turniej.wolnelektury.pl.

Pierwszego stycznia 2013 r. powitaliśmy w domenie publicznej dzieła kolejnych twórców – między innymi Brunona Schulza (1892-1942), Bronisława Malinowskiego (1884-1942), Lucy Maud Montgomery (1874-1942) i Stefana Zweiga (1981-1942). Domena publiczna to zbiór utworów, które nigdy nie były objęte autorskim prawem majątkowym oraz te, do których ograniczenia wynikające z tego prawa wygasły. Co roku, pierwszego stycznia, do domeny publicznej przechodzą utwory twórców zmarłych 70 lat wcześniej. Pełna lista autorów, których twórczość została uwolniona w tym roku spod restrykcji nałożonych przez ustawę o prawie autorskim znajduje się tutaj.   WIĘCEJ  

Kolejny prezent dla czytelników Wolnych Lektur, tym razem noworoczny: Marsz weselny Björnstjerne Björnsona w tłumaczeniu Franciszka Mirandoli.
  WIĘCEJ  

Zapraszamy na wspólne obchody Dnia Domeny Publicznej, organizowane jak co roku przez Koalicję Otwartej Edukacji. Z początkiem 2013 roku, wolne dla wszystkich staną się dzieła m.in. Bronisława Malinowskiego, Lucy Maud Montgomery, Bruno Schulza i Wojciecha Kossaka (oto pełna lista twórców).   WIĘCEJ  

Wszystkie te okoliczności sprawiły, że naród zamieszkujący dolinę Nilu musiał albo zginąć, jeżeli był słabym, albo uregulować wody, jeżeli posiadał geniusz. Starożytni Egipcjanie mieli geniusz, więc stworzyli cywilizację.

  WIĘCEJ