Tak mi się zdaje, że cała Ziemia zamieniła się w oko rozwarte, bezlitosne i czujne i wpatruje się uporczywie a ze zdziwieniem w nas, którzyśmy od niej uciekli z ciałem — pierwsi ze wszystkich jej dzieci.
Na srebrnym globie (1903) to pierwsza część trylogii księżycowej Jerzego Żuławskiego i zarazem jedna z pierwszych polskich powieści fantastyczno-naukowych. Opowieść ujęta jest w formie pamiętnika jednego z uczestników wyprawy, mającej na celu sprawdzenie czy na Księżycu panują warunki, umożliwiające jego kolonizację. Powieść pełna jest wątków socjologicznych i filozoficznych, poddających analizie procesy oddalenia od kultury i cywilizacji. Jest też ciekawą wariacją na temat XIX-wiecznych powieści przygodowych i uzupełnieniem kanonu literatury heroicznej. WIĘCEJ