Krzyknęły, że widzą nad dachem
Jakąś nową tajemnicę,
Jakąś gorejącą świécę,
Co je bardzo niespokoi,
Bo nad samym domem stoi,
Jak krwawe serce z płomyków.
Na co ja patrząc, zmaluchlał
I z dziatkami razem struchlał
Bo nad domem nieboszczyków
I nad chatą ludzi chorą
Często takie światła gorą.

  WIĘCEJ  

Ja byłem dzieckiem smutnym, takie dzieci
Albo mrą wcześnie, lub żyją zbyt długo.
Na moim czole siedziało marzenie
Ciche, a w sercu coś grało harficznie,
Coś wiecznie grało, a oczy nieśmiało
Patrzyły w przestrzeń daleką — w obłoki,
Malując z ruchów niebieskich obrazy
Dziwne, ruchliwo-kalejdoskopowe

Wacław Rolicz-Lieder, Szkoła

  WIĘCEJ  

I wyszedł z głową niezmiernie zadartą, trzymając ręce w kieszeniach, w których nie było ani grosza.

Bolesław Prus, Pojednani

W zasobach Wolnych Lektur znalazły się kolejne nowele Bolesława Prusa. Polecamy dziś naszym czytelnikom utwory: Pojednani, Przeklęte szczęście, Pan Wesołowski i jego kij.

Redakcja techniczna i literacka: Agnieszka Kozioł, Aneta Rawska, Paweł Kozioł. Wydanie źródłowe udostępniła Dorota Kowalska.

Kolekcja liryki wolnolekturowej powiększyła się właśnie o wiersze Tadeusza Micińskiego. Zapraszamy do lektury utworów: Ananke, Bądź zdrowa!, Duch mój zamieszkał, Już świt, Lucifer, Noc majowa, Nokturn, Płyną ciche, srebrne łzy, Poją mnie wrzosy, Rycz burzo!, Serenada, Strach, Tak jestem smętny.

Redakcji dokonali Agnieszka Kozioł, Katarzyna Talaga, Marta Niedziałkowska, Aneta Rawska, Aleksandra Sekuła i Wojciech Kotwica, za co serdecznie dziękujemy!

Ty mówisz mnichu, że to dzieło cnoty?
Ale Bóg ciężką zesłał na mnie karę:
Dni moje gorzkie zatruły zgryzoty,
Wszyscy odbiegli, bracia się zaparli,
Sam ojciec przeklął… «Idź, wyrodne dziecię!
Idź w świat i zostań sam jeden na świecie!»
Przeklął — i wszyscy przede mną pomarli.

Kolekcję utworów wieszcza na Wolnych Lekturach powiększył poemat Mnich, który jest zapisem spowiedzi Araba, chrześcijańskiego zakonnika.

Opracowanie redakcyjne i przypisy: Marta Niedziałkowska, Aleksandra Sekuła, Maria Ługowska.

Dał serię opowiadań fantastycznych, należących do najświetniejszych nowel, jakie wydała proza neoromantyczna. ,,Dziwność” świata i koszmarnej doli ludzkiej, ujęte bądź realistycznie z domieszką subtelnej ironii, bądź fantastycznie, otrzymały w prozie Mirandoli wymowę świetnych sztychów literackich o groteskowo wyrazistym rysunku.

J.  Krzyżanowski, Dzieje literatury polskiej (1979)

  WIĘCEJ  

Hej! ożyły znowu lipeckie pola, doczekały się gospodarzy tęskniące, a toć, jak okiem sięgnął, od borów chmurnych aż po wyżnie polnych granic, po wszystkich ziemiach w tym szarozielonawym, mgławym powietrzu, niby pod wodą, jaże roiło się od czerwonych wełniaków, pasiastych portek, białych kapot, koni przygiętych w pługach i wozów po miedzach.

  WIĘCEJ  

Pojawiła się wówczas na dworze piękność, która ściągnęła oczy wszystkich, a można wnosić, że to była piękność doskonała, skoro obudziła podziw w otoczeniu tak nawykłym widywać piękne osoby.

Tą pięknością była panna de Chartres, główna bohaterka powieści Księżna de Clèves, francuskiej pisarki okresu baroku, Marii de la Fayette. Zapraszamy do lektury pierwszej nowoczesnej powieści francuskiej, której tematem jest miłość i intryga, a miejscem akcji szesnastowieczny dwór Henryka II.  Powieść w znakomitym tłumaczeniu Tadeusza Boya-Żeleńskiego.

Za opracowanie redakcyjne dziękujemy Marcie Niedziałkowskiej i Oli Sekule. Egzemplarz źródłowy udostępnił nam Łukasz Jachowicz.

Nagle na tej samej drobnej, szmaragdowej łączce ukazał się jakiś cień w jasnych spodniach, ciemnej marynarce, okrągłym kapeluszu z wentylatorem, z błyszczącym nożem w ręce…

Bolesław Prus, Na Saskiej Kępie

Zbiór utworów Bolesława Prusa na Wolnych Lekturach powiększył się dziś o kilka nowel. Proponujemy naszym czytelnikom Na Saskiej Kępie, Ogród Saski, Wigilię, Sukienkę balową oraz Dziwną historię.

Za opracowanie redakcyjne serdecznie dziękujemy Agnieszce Kozioł, Anecie Rawskiej, Pawłowi Koziołowi oraz Wojciechowi Kotwicy, a za udostępnienie wydania źródłowego Dorocie Kowalskiej.

Przekleństwo dawniej sięga. Ledwie z szczęściem w sercu
Z Tezeuszem na ślubnym stanęłam kobiercu
I śpieszyłam, stęskniona za domowym progiem,
Do Aten, tam spotkałam się z mym pysznym wrogiem.

  WIĘCEJ