W zbiorze liryki na Wolnych Lekturach znalazły się dziś wiersze dwóch poetów młodopolskich, braci Korab-Brzozowskich.

  WIĘCEJ  

– Jedynym sposobem by podnieść podupadłą rodzinę i przywrócić jej majątek – rzekł Oswald – jest (tu chrząknął) odkrycie skarbu. Musimy zabrać się do poszukiwań.

  WIĘCEJ  

O, chwilo, słodka chwilo, stój,
O, chwilo, słodka chwilo, stój,
Błogosławiony kaprys twój…

T. Boy-Żeleński, Kaprys

  WIĘCEJ  

Gdziekolwiek spojrzę — tam lądów zniknięcie,
I, zda się, otchłań, spodem zaczajona,
Widzi, że płynę i w jakim okręcie…

  WIĘCEJ  

— Tak. Jest i z ojców, praojców niezgoda między nami. Jakiś widno mocny bies upodobał sobie te dwa rody, bo z byle czego do nienawiści podwodzi. O patyk, o garść siana, o głupią gruszkę. Wieczne swary między Zbrojami a Trzaskami.

Kolekcja literatury dla dzieci i młodzieży została powiększona o kolejną powieść Antoniny Domańskiej. Trzaskę i Zbroję w opracowaniu Pawła Kozioła publikujemy w 100 lat od pierwszego wydania. Wydanie źródłowe udostępniła Marta Kierepka, za co serdecznie dziękujemy!

Dofinansowano ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach Programu Narodowego Centrum Kultury – Kultura – Interwencje.

Na Wolnych Lekturach prezentujemy kolejną serię baśni autorstwa Henryka Sienkiewicza:

Dwie łąki, H.K.T., Na Olimpie, Legenda żeglarska, Jako się pan Lubomirski nawrócił i kościół w Tarnawie zbudował.
  WIĘCEJ  

Najpierw wysunął tylko, niby macki, myśl swą udręczoną – szukał i znalazł – lecz nie zaczepił: zachował się biernie; nie popatrzył żonie w oczy tam – na korytarzu.

Stefan Grabiński, „polski Poe”, zyskał popularność Demonem ruchu, zbiorem nowel grozy osnutych wokół tematyki kolejowej. Motyw pociągu powraca w Namiętności, w opowiadaniu Przypadek. W pociągu – zawsze tylko w pociągu spotykają się bohaterowie i tam też ich przygoda znajdzie swój niespodziewany finał.
  WIĘCEJ  

Gdy wyszła doń urodziwa i smukła, a niczym królewna kosztownie przystrojona, zmieszał się i stał pokornie, czekając, aż przemówi. Hanusia postąpiła parę kroków ku niemu, skłoniła uprzejmie głową i otworzyła usta, by spytać o zdrowie matki i rodziny, gdy podniósłszy na gościa spuszczone dotąd oczy, nie domówiła zaczętego słowa, lecz klasnęła w ręce i zawołała ze śmiechem (…)

  WIĘCEJ  

Uczę się patrzeć. Nie wiem, dlaczego wszystko głębiej wchodzi we mnie, a nie zatrzymuje się w tym miejscu, gdzie się dawniej zawsze kończyło. Posiadam wnętrze, o którym nie wiedziałem. Wszystko tam teraz wchodzi. Nie wiem, co się tam dzieje.

  WIĘCEJ  

Za życia nie ma niczego innego poza życiem. Podczas śmierci nie ma niczego innego poza śmiercią. Za życia oddaj się jedynie życiu, w chwili śmierci [jedynie] za nią podążaj.

Dōgen Kigen, Życie-i-śmierć

  WIĘCEJ