Właśnie opublikowaliśmy cztery utwory Klemensa Junoszy, a właściwie Klemensa Szaniawskiego, pisarza, który najlepiej realizował się w małych formach literackich: nowelach, opowiadaniach, szkicach.

  WIĘCEJ  

IFIGENIA
(…)Cała wielka nasza Grecja na mnie dzisiaj oczy zwraca,
Ja to sprawię, że się ruszą nasze statki i że praca
Nie na próżno, że frygijską zniszczą ziemię, że napady
Barbarzyńskie w kraj nie pójdą, że z szczęśliwej nam Hellady,
Mszcząc Heleny odebranie, nikt porywać się nie waży
Naszych niewiast, jak to ongi śmiał uczynić Parys wraży.
Przez mą śmierć to wszystko będzie, Grecję naszą ja wybawię,
A zaś szczęsne moje imię będzie żyło w błogiej sławie, (…)

  WIĘCEJ  

Hansa Christiana Andersena chyba nie trzeba przedstawiać – znamy go doskonale jako autora baśni dla dzieci. Jednak był on też poetą, dramaturgiem i powieściopisarzem. W swoich powieściach zawierał wątki autobiograficzne. W 1837 roku powstała jedna z nich – Tylko grajek. Od dziś możecie czytać ją na Wolnych Lekturach.

Utwór w tłumaczeniu Fryderyka Henryka Lewestama znalazł się na Wolnych Lekturach dzięki współpracy z projektem Wikiźródła.

28 lipca 1812 roku urodził się jeden z najbardziej płodnych pisarzy polskich, autor setek wydanych książek, Józef Ignacy Kraszewski. Wśród jego dzieł znaleźć można m.in. powieści obyczajowe i historyczne, pisma publicystyczne. Z okazji 202 rocznicy urodzin pisarza publikujemy na Wolnych Lekturach kolejną jego powieść.

  WIĘCEJ  

Michał Bałucki był twórcą komedii i powieści zaliczanym do tzw. przedburzowców, pisarzy odrzucających romantyczną i mesjanistyczną retorykę zrywów narodowych, ale oczekujących przełomowej zmiany historycznej. W swojej twórczości propagował idee bliskie pozytywistom, był dowcipnym krytykiem stosunków społecznych w Galicji, szydził z mody na szlachetczyznę powszechnej wśród mieszczaństwa.

Na Wolnych Lekturach możecie czytać kolejne jego utwory: Ciężkie czasy, Dorożkarz nr 13, Grześ niepiśmienny, Latawica, Polowanie na żonę, Prosto z pensyi, Zaklęte pieniądze.

Utwory znalazły się w bibliotece dzięki współpracy z projektem Wikiźródła.

Nowa kolekcja, którą stworzyliśmy w naszej bibliotece zawierać będzie teksty, które nie są utworami z literatury pięknej. Stanowią natomiast zapis egzystencji ludzkiej, a opowieść, jaka się wyłania podczas ich lektury, bywa tym bardziej poruszająca.

  WIĘCEJ  

Badaniom poniższym dwa wytknęliśmy cele: najpierw wyjaśnimy, o ile zdołamy, same nazwy bóstw słowiańskich. (…) Obok pierwszego naszej pracy celu, tłumaczenia nazw mitologicznych mimo wszelkiej tego trudności i niewdzięczności, stawiamy sobie drugim, łatwiejszym znacznie i wdzięczniejszym, rozgraniczenie tego, co rodzime, pierwotne, istotne, od tego, co obce, późne, zmyślone, aby nam nazw topograficznych, Radgoszcza np., albo wykrzykników jakich albo potwornych zmyśleń XV — XVIII w. nie przemycano do Olimpu słowiańskiego; właśnie najnowsze i najobszerniejsze dzieło (Niederle) potrzeby takiej pracy dowodzi. Po trzecie kusimy się o własne kombinacje.

  WIĘCEJ  

Odwróciłem się teraz od mego towarzysza podróży — fiordu, i zajeżdżałem do dworu. Tam, gdzie się park kończył, zaczynał się ogród, a wzdłuż niego przechodziła mniej więcej równa droga. Niegdyś był i tutaj las, ale po nim pozostały tylko resztki, tworzące po obu stronach prześliczną aleję, jednakże wielkie, stare drzewa gdzieniegdzie już dały się zastąpić młodemi, a ten zagajnik był tak gęsty, że dwór, do którego dojeżdżałem, chwilami znikał mi z oczu zupełnie. Ale baśń śnieżna i tu szła za mną

(Björnson, Pył)

  WIĘCEJ  

Było mu niewypowiedzianie dobrze. Patrzał na syczące, złote płomienie drgające w głębi kominka, czuł dobroczynne ich ciepło i cieszył się z ich radosnego światła.

  WIĘCEJ  

Muzo! Męża wyśpiewaj, co święty gród Troi
Zburzywszy, długo błądził i w tułaczce swojej
Siła różnych miast widział, poznał tylu ludów
Zwyczaje, a co przygód doświadczył i trudów!

  WIĘCEJ