Pamiętnik Justyny napisany został przez Gustę Dawidsohn-Dränger w krakowskim więzieniu Montelupich pomiędzy styczniem a kwietniem 1943 roku na skrawkach papieru toaletowego. Stanowi niezwykle ważny dokument zagłady Żydów, a zarazem jedno z pierwszych opublikowanych świadectw na ten temat.
Gustę Dawidsohn-Dränger (a. Gusta Dawidson Draenger, a. Gusta Dawidsohn-Draengerowa, pseudonim „Justyna”) jeszcze przed wojną była aktywną działaczką syjonistycznego ruchu młodzieżowego „Akiba”, redagowała także pismo „Ceirim” („Młodzi”). W czasie okupacji niemieckiej została bojowniczką Żydowskiej Organizacji Bojowej. Wraz z mężem, Szymszonem Drängerem, przeprowadziła liczne i śmiałe akcje partyzanckie, wymierzone przeciwko niemieckim okupantom. Oboje zostali aresztowani i prawdopodobnie zamordowani w listopadzie 1943 roku — dokładna data ani miejsce ich pochówku nie są znane.
WIĘCEJ