Opublikowaliśmy znakomitą powieść Louisa Galleta, francuskiego pisarza, dramaturga i krytyka muzycznego w ,,Nouvelle Revue”, autora librett do oper i oratoriów najsławniejszych kompozytorów epoki: Georges’a Bizet’a, Camille’a Saint-Saëns’a czy Jules’a Massenet’a: Kapitana Czarta. Przygody Cyrana de Bergerac w tłumaczeniu Wiktora Gomulickiego.
  WIĘCEJ  

Quiquern jest to widziadło olbrzymiego, bezwłosego i bezzębnego psa, który — wedle wierzeń inuickich — żyje na Dalekiej Północy i wędruje po tych okolicach, gdzie ma wkrótce zdarzyć się coś niezwykłego. Mogą to być zdarzenia pomyślne lub niepomyślne — atoli nawet szamani nie lubią wspominać o Quiquernie. Jego pojawienie pobudza psy do szaleństwa. Ma on, podobnie jak widmo niedźwiedzia, kilka zapasowych par odnóży — jakoż i Istota wyczyniająca dziwne skoki wśród mgły miała więcej nóg, niż ich sobie liczy pies zwyczajny.

Opublikowaliśmy sequel najpopularniejszej powieści Rudyarda Kiplinga – Drugą księgę dżungli w tłumaczeniu  Józefa Birkenmajera.

Za opracowanie redakcyjne dziękujemy Aleksandrze Sekule i Agnieszce Żak.

(…) Filip niemal zatrzymał dech w piersi, wpatrując się z całym natężeniem w ów tajemniczy przedmiot, trzymany w ręku, a błyszczący w świetle lampki. Tak, nie było wątpliwości: były to sidła, długie mniej więcej na jeden jard, z węzłem na jednym końcu, z ową typową pętlą „chippewayską” na drugim. W gruncie rzeczy nic nadzwyczajnego. Tak, tylko że sidła te zrobione były ze złotych włosów kobiecych!
  WIĘCEJ  

Otóż główną koniecznością przyszłości jest dla ludzi zrozumienie tej niewątpliwej a dotychczas nie dość powszechnie uznanej prawdy, że człowiek na Księżycu powstał i tutaj ma żyć, wszelkie zaś opowiadania o zagwiezdnym jego pochodzeniu są bajką szkodliwą, bo odciągającą jego uwagę od jedynych rzeczywistych zadań życia. Niezdrowi marzyciele wybrali sobie na rzekomą ojczyznę gwiazdę największą i rzadko stąd widywaną, nazwawszy ją Ziemią. Czas by już było tę niedorzeczną nazwę zmienić. Ziemią nazywamy na Księżycu grunt, który mamy pod nogami; mówimy na przykład: ziemia żyzna albo jałowa i tak dalej. Otóż od czasu, kiedy sobie ubrdano, że gwiazda owa była gruntem dla człowieka, poczęto ją również ,,Ziemią” nazywać. To jest rzeczywiste pochodzenie tego bałamutnego nazwania, którego usunięcie wielu błędom kres mogłoby położyć.
  WIĘCEJ  

Kolejny prezent dla czytelników Wolnych Lektur, tym razem noworoczny: Marsz weselny Björnstjerne Björnsona w tłumaczeniu Franciszka Mirandoli.
  WIĘCEJ  

W prezencie świątecznym dla Czytelników Wolnych Lektur przygotowaliśmy nową funkcjonalność – przycisk na stronie głównej, który pozwala na łatwy dostęp do kolekcji. Wśród nich oprócz m.in. Biblioteczki Boya, literatury fantastycznej, literatury przygodowej, biblioteczki filozoficznej i biblioteczki noblistów znalazły się także kolędy.

Zapraszamy do  czytania, śpiewania i dzielenia się lekturami, a wszystkim Czytelnikom życzymy Wesołych Świąt i dużo książek pod choinkę!

Pamiętnik egotysty to kolejna autobiografia Stendhala, po Życiu Henryka Brulard, którą prezentujemy na Wolnych Lekturach.
  WIĘCEJ  

Drogie czytelniczki, drodzy czytelnicy! Na długie zimowe wieczory przygotowaliśmy dla Was nową pozycję – początek kolekcji „Dzieła noblistów”. Na początek: z serca krainy śniegów, Skandynawii, opowiadanie niezwykłego norweskiego pisarza i działacza społecznego, socjalisty Björnstjerne Björnsona, Dziewczę ze Słonecznego Wzgórza (1857) w tłumaczeniu Franciszka Mirandoli.
  WIĘCEJ  

Dziś Międzynarodowy Dzień Wolontariusza. Z prawdziwą wdzięcznością myślimy na co dzień o naszych redaktorach-wolontariuszach, których praca i zapał pozwala nam na stały, prężny rozwój. Bez Was nie byłoby Wolnych Lektur.

Z okazji Waszego święta Fundacja Nowoczesna Polska i redakcja biblioteki internetowej Wolne Lektury pragnie złożyć Wam serdeczne podziękowania za Wasz trud i zaangażowanie w realizowane przez nas projekty. Jesteście naszą dumą.

Nie mogłem się jednak dosyć wydziwić odwadze tych człowieczków, którzy się ważyli po mnie chodzić, chociaż moja lewa ręka zupełnie była wolna, i nie drżeli ze strachu na widok tak ogromnego stworzenia, za jakie mnie poczytywać musieli.
  WIĘCEJ