Jak powstał garb wielbłąda? Skąd lampart ma cętki? W jaki sposób powstało abecadło? Takie sobie bajeczki (ang. Just So Stories) to zbiór dwunastu pobudzających wyobraźnię opowiadań fantastycznych, które angielski pisarz Rudyard Kipling spisał po śmierci swej sześcioletniej córeczki Josephine, zmarłej na zapalenie płuc. Od dziś Takie sobie bajeczki w tłumaczeniu Stanisława Wyrzykowskiego znajdują się na Wolnych Lekturach. Bajki można przeczytać, ale też posłuchać w interpretacji Jana Staszczyka.

Autor w zabawny sposób zobrazował, skąd się wzięły zwierzęta i dlaczego są takie, a nie inne. Czytelnik poznaje historie między innymi głodnego wieloryba, gruboskórnego nosorożca i próżnego kangura, a także dowiaduje się, w jaki sposób został napisany pierwszy list. Każda powiastka zawiera moralną lekcję, która ma pomóc w zrozumieniu, jakie są właściwe postawy w życiu, a zwierzęcy bohaterowie charakteryzują się cechami i zachowaniami typowymi dla ludzi. Kipling osadził akcje swoich opowiadań w różnych regionach świata, tłumacząc dzięki temu różnice między kulturami, a także przybliżając wzajemne zależności środowiska przyrodniczego.

Takie sobie bajeczki wydano po raz pierwszy w 1902 roku. Kolekcja ta jest jednym z najbardziej znanych i cenionych dzieł Kiplinga. Książeczka, przetłumaczona na wiele języków, była wielokrotnie wznawiana. Opowieści zawarte w zbiorze wpłynęły na wyobraźnię wielu pokoleń i do dziś pozostają jednym z klasyków literatury dziecięcej — są pełne błyskotliwego humoru i dowcipu, a także zaskakujących zwrotów akcji, które utrzymują czytelnika w napięciu. W Takich sobie bajeczkach znajdują się również autorskie ilustracje Kiplinga. Jego oryginalne rysunki stanowią integralną część książki.

W 1907 roku Kipling otrzymał literacką Nagrodę Nobla „w uznaniu przenikliwości, oryginalnej wyobraźni, śmiałych pomysłów i wybitnego talentu narracyjnego”.

Opracowanie redakcyjne i przypisy: Paulina Choromańska, Marianna Czabator, Michał Orzechowski.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.

Partner projektu