Brühl to powieść historyczna Józefa Ignacego Kraszewskiego z 1874 roku oparta na faktach. Postać Henryka Brühla została przez autora wykorzystana do narysowania przekonującego obrazu dworskich intryg w czasach saskich.

Prawdziwy Henryk Brühl był urzędnikiem Augusta III. Przez wiele lat swojej politycznej kariery stał się mistrzem politycznych intryg, dzięki którym udało mu się skoncentrować w swoich rękach sporą władzę. Ta historyczna postać służy Kraszewskiemu do barwnego opisu świata dworskiej polityki pierwszej połowy XVIII wieku. Tytułowy bohater sympatii nie budzi i budzić nie może – do władzy i majątku dochodzi obłudą, kłamstwem i intrygami. Kraszewski swoją książką wpisuje się w nurt krytyki epoki saskiej w polskiej historii. Brühl jest drugą częścią trylogii poświęconej tej epoce i kontynuacją powieści Hrabina Cosel, znajdującej się od jakiegoś czasu w zasobach Wolnych Lektur.
Druga część tzw. „trylogii saskiej” znalazła się w bibliotece dzięki współpracy z projektem Wikiźródła. Redakcję techniczną wykonała Paulina Choromańska, natomiast korektę utworu ze źródłem – wikiskrybowie.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.