Chcemy uczcić 80. rocznicę powstania w getcie warszawskim, publikując zebrane wiersze poetek, które zostały zamordowane w ramach Zagłady. Od najmłodszej, dziewięcioletniej, Elżuni, przez dwudziestolatki, które dopiero zaczynały tworzyć, po uznane przedwojenne poetki, które na bieżąco dawały świadectwo losów ludności żydowskiej pod nazistowską okupacją.

W zbiorze znajdą się wiersze i piosenki m.in. następujących autorek: Pola Braun, Hela Blumengraber, Łaja Cudna i Henryka Łazowertówna.

Zachęcamy do włączenia się w ten wyjątkowy pomysł na uczczenie pamięci o ofiarach Zagłady, ich cierpieniu, bohaterstwie, życiu i przedwczesnej śmierci.

Aby dorzucić się do publikacji, można skorzystać z płatności online przez stronę https://wolnelektury.pl/wesprzyj/teraz/kolekcja-zydowska-80-rocznica-powstania/ lub dokonać przelewu bankowego:

Fundacja Wolne Lektury, ul. Marszałkowska 84/92 lok. 125, 00-514 Warszawa
Nr konta: 75 1090 2851 0000 0001 4324 3317
Wpłaty w USD: PL82 1090 2851 0000 0001 4324 3385
Wpłaty w EUR: PL88 1090 2851 0000 0001 4324 3374; SWIFT: WBKPPLPP
Tytuł przelewu: Darowizna na Wolne Lektury – Poetki Zagłady

Poniżej przytaczamy dwa poetyckie świadectwa Zagłady. Pierwszy z nich to z czterowiersz Elżuni — zapisany na karteczce znalezionej w dziecinnym buciku wśród rzeczy ofiar obozu na Majdanku. Na karteczce znalazła się adnotacja autorki, że ma na imię Elżunia, ma 9 lat i śpiewa go na melodię „Z popielnika na Wojtusia iskiereczka mruga”.

***

Była sobie raz Elżunia,
umierała sama,
Bo jej tatuś na Majdanku,
W Oświęcimiu mama…

Drugi to fragment wiersza Poli Braun, poetki, autorki piosenek śpiewanych w getcie warszawskim, która została zamordowana w obozie koncentracyjnym na Majdanku, pokazujący rozterki i nadzieje z dna piekła:

Powszedni dzień (fragment)

Zginęli lepsi, zdolniejsi,
O których świat także nie dbał.
Nie będzie dziury w niebie,
Gdy zginie jeszcze jedna.
A mimo to nie chcę umierać,
Przeciwnie, bardzo chcę żyć.
Straszna jest ta świadomość,
Że nie ma się gdzie skryć.
Że stanie się równo, piątkami
Na zwykłym, codziennym apelu
I pójdzie się tak po prostu
Do wiadomego celu.
Lecz na dnie serca coś puka,
Coś na dnie serca się wierci,
Nie chce dopuścić do mózgu
Myśli o nagłej śmierci.
Coś wewnątrz dodaje ducha,
A myśli jak błędne krążą:
Może nie wszystko stracone?
A może jednak nie zdążą?

W kolekcji opublikujemy co najmniej 30 wierszy jako ebooki, dodamy do nich przypisy, ułatwiające zrozumienie odniesień historycznych młodszym czytelniczkom i czytelnikom, przygotujemy biogramy autorek. Nagramy również część wierszy (lub wszystkie — w zależności od sukcesu zbiórki) i opublikujemy jako audiobooki, dzięki czemu będą dostępne dla osób niewidomych i słabowidzących, a także z dysleksją i dysfunkcjami czytania, wynikającymi z zaburzeń uwagi (w tym ADHD).

Planujemy także spotkanie promocyjne 17 kwietnia, śledźcie nasze media społecznościowe i blog, gdzie podamy szczegóły.