Co? Miejsca niema? Dla ciebie niema miejsca? No, to ci zbuduję nowe pałace, marmurowe – z kryształu, jeżeli zechcesz, z czerwonego porfiru, zielonego syenitu – miasta ci całe zbuduję – całe miasta – świat cały ci zabuduję – tylko zostań, zostań…

Goście to epilog dramatyczny w jednym akcie popełniony przez Stanisława Przybyszewskiego w 1901 roku. Zaliczany jest do najważniejszych dramatów w jego dorobku, który wraz ze Złotym runem i Dla szczęścia składa się na cykl dramatyczny Taniec miłości i śmierci.

Utwór znalazł się na Wolnych Lekturach dzięki współpracy z projektem Wikiźródła.