Na Wolnych Lekturach od dziś dostępne jest kolejne opowiadane angielskiego pisarza, Oscara Wilde’a. Tym razem zabieramy czytelników w podróż do dziewiętnastowiecznej Anglii. Historię Ducha z zamku Canterville możecie przeczytać lub posłuchać. Audiobook nagrała dla Wolnych Lektur Jan Staszczyk.

Rodzina wpływowego ministra, pochodząca ze Stanów Zjednoczonych, zamieszkuje w angielskim zamku Canterville, który okazuje się być nawiedzony. Pomimo ostrzeżeń poprzedniego właściciela, Amerykanie nie dają wiary jego zapewnieniom, że od ponad trzystu lat po posiadłości błąka się niespokojna dusza. Pani Umney, gospodyni opiekująca się majątkiem, informuje państwa Otisów, że w 1575 roku sir Simon Canterville zabił tutaj swoją żonę, czego symbolem jest krwawa plama pojawiająca się regularnie w salonie — Amerykanie zaczynają rozumieć, że nie są w zamku sami. Rozpoczyna się zabawna walka o władzę: Duch stosuje przeróżne sposoby na wystraszenie rodziny ministra, co nie pozostaje bez odpowiedzi Otisów, których pomysłowość nie zna granic. W Duchu z Canterville aura grozy i tajemniczości miesza się z komizmem, co nadaje utworowi Oscara Wilde’a oryginalny charakter. Z opowiadania płynie przesłanie, że każda wina niesie za sobą karę.

Oscar Wilde przebywał w Stanach Zjednoczonych w 1882 roku w celu wygłoszenia serii wykładów, mógł więc poznać zwyczaje i kulturę Amerykanów — doświadczenie to wykorzystał przy kreowaniu bohaterów Ducha z Canterville, opisując w satyryczny sposób zachowania rodziny ministra. Tytułowy bohater pod pewnymi względami przypomina autora — jak Duch odgrywa różne role, przywdziewając specjalnie przygotowane przebrania, tak sam Oscar Wilde prowadził podwójne życie, jednocześnie trwając w małżeństwie i związku homoseksualnym. Opowiadanie opublikowano po raz pierwszy pod tytułem The Canterville Ghost w 1887 roku w brytyjskim magazynie literackim „The Court and Society Review”.

Opracowanie redakcyjne i przypisy: Paulina Choromańska, Marianna Czabator, Aleksandra Sekuła.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.