Towarzystwo Przyjaciół Wolnych Lektur ma przyjemność zaprosić na spotkanie z jedną z najważniejszych współczesnych pisarek – Magdaleną Tulli. Z Autorką spotkamy się już 6 listopada o 18.00 w warszawskiej Stacji Muranów. Rozmowę poprowadzi Piotr Paziński.
Sny i kamienie to jedna z najważniejszych, a zarazem debiutancka powieść autorki. Na początku października pod szyldem Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur – specjalnie dla naszych Przyjaciół i Przyjaciółek – opublikowaliśmy pierwsze po 20 latach i pierwsze cyfrowe wydanie utworu, uzupełnione i poprawione przez Tulli.
Sny i kamienie stanowią opowieść o mieście — rozpoznawalnym, ale niewątpliwie celowo nienazwanym. Dzięki temu, zachowując kontakt z konkretem, staje się wypowiedzią bardziej uniwersalną, pokazującą życie, obumieranie, przemianę. Procesom tym podlegają zarówno drzewa, jak idee czy miasta — te ostatnie tak naturalnie związane z bytowaniem człowieka, jak naturalne są związki mrówek i ich mrowisk.
Magdalena
Tulli – pisarka, członkini Stowarzyszenia Pisarzy Polskich,
tłumaczka literatury włoskiej i francuskiej; laureatka m.in.
Nagrody Fundacji im. Kościelskich, Nagrody Literackiej Gdynia,
Nagrody Literackiej „Gryfia” oraz Nagrody Literackiej im. Juliana
Tuwima za całokształt twórczości, nominowana do Literackiej
Nagrody Europy Środkowej „Angelus” oraz Nagrody Literackiej Nike
(pięciokrotnie). Jest także autorką powiastki dla dzieci (Awantura
w lesie, 2013). Powieść Kontroler snów opublikowała
pod pseudonimem Marek Nocny. Wspólnie z Sergiuszem Kowalskim zebrała
i przeanalizowała „materiał dowodowy” dotyczący powszechnej
tolerancji dla ksenofobii i agresji słownej w polskim dyskursie
społeczno-politycznym (Zamiast procesu: raport o mowie
nienawiści, 2003). Niedawno opublikowana książka Jaka
piękna iluzja. W rozmowie z Justyną Dąbrowską (2017) w
istocie jest właśnie rozmową dwóch kobiet o życiu: mądrą i
nastrojową.
Piotr Paziński – pisarz, filozof, tłumacz, naczelny redaktor „Midrasza”, badacz związany z Uniwersytetem Muri im. Franza Kafki. Przez kilka lat zajmował się Ulissesem Jamesa Joyce’a (książka Labirynt i drzewo, 2005, oraz przewodnik Dublin z Ulissesem, 2008), następnie ogłosił dwa tomy własnej prozy: Pensjonat (2009) i Ptasie ulice (2013) i zbiór esejów pt. Rzeczywistość poprzecierana (2015). Pisze, tłumaczy, zajmuje się filozofią judaizmu i tematem żydowskim w literaturze. Bywa także wykładowcą, fotografem oraz redaktorem i składaczem książek własnych i cudzych. Obecnie pracuje nad książką o lalkach i gabinetach figur woskowych.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z Funduszu Promocji Czytelnictwa.