— Nie ma — rzekł Gargantua — potrzeby ucierania zadka, chyba że jest zapaskudzony. Zapaskudzony być nie może, chyba że się bejało: wprzód zatem przystoi bejać, a potem podcierać zadek.

— Hoho! — rzekł Tęgospust — ależ ty masz głowę, smarkaczu! W najbliższych dniach każę cię zrobić doktorem Sorbony, bo prze Bóg, rozum masz nad lata.

W serwisie Wolne Lektury dostępny jest już utwór François Rabelais’go – Gargantua i Pantagruel, w tłumaczeniu Tadeusza Boya-Żeleńskiego . Za redakcję dziękujemy Aleksandrze Sekule i Anecie Rawskiej.