„Noc listopadowa” to trzeci dramat Stanisława Wyspiańskiego (po „Warszawiance” i „Lelewelu”) poruszający tematykę powstania listopadowego. Powstawał od 1901, został wydany w 1904, a wystawiono go po raz pierwszy w teatrze Miejskim w Krakowie w rocznicę zrywu, 28 listopada 1908 roku, już po śmierci autora. Specjalnie dla Wolnych Lektur dramat przeczytali Joanna Domańska i Wiktor Korzeniewski.

Akcja rozgrywa się w noc wybuchu powstania, 29 listopada 1830 roku, w czasie pierwszych godzin zrywu, w różnych częściach Warszawy. W utworze przedstawione są między innymi losy powstańców, napotkane przeszkody czy opór społeczeństwa. Równocześnie autor umieszcza wydarzenia w ramie mitologicznej, przywołując postacie Pallas Ateny, Nike (rozszczepionej na osobne boginki patronujące różnym historycznym bitwom), Aresa, Hermesa, Demeter i Kory. Rama ta pozwala umieścić zryw listopadowy i jego upadek w kontekście misteriów eleuzyjskich, to jest uniwersalnej opowieści o śmierci nieuchronnej do odrodzenia: „Umierać musi, co ma żyć…”, mówi Kora, zstępując do świata podziemi.

Dofinansowano ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.