Książka ta zaopatrzona jest w podtytuł Trzy rozprawy z historii naturalnej pesymizmu. Friedrich Paulsen mówi w niej o trzech postaciach –  filozofie Schopenhauerze, tytułowym bohaterze Hamleta oraz Mefistofelesie z Fausta J.W. Goethego.

W filozofii Schopenhauera Paulsen dopatruje się odbicia jego trudnego charakteru. W postaci Hamleta – niezwykłej zdolności dostrzegania, identyfikowania i krytykowania zła, połączonej z absolutnym brakiem woli pozwalającej na walkę  z dostrzeżonym złem. Postać Mefistofelesa interpretuje z kolei zgodnie z doktryną, wedle której „zło jest brakiem dobra”. Widzi w niej również reprezentację tych cech charakteru J. W. Goethego, których autor Fausta nie pochwalał.

Porównanie tych trzech postaci Paulsen uzasadnia stwierdzeniem, iż „Wspólnym jest wreszcie tym wszystkim trzem brak miłości, tej oszczędzającej, opiekuńczej, litościwej miłości, będącej duszą chrześcijaństwa, owej miłości, która ma świadomość zła, ale spogląda na dobro, która nawet w upadku ludzką widzi duszę i jej szuka”.

Autorem polskiego przekładu rozprawy Schopenhauer, Hamlet, Mefistofeles jest poeta Jan Kasprowicz. Utwór opracowali Paulina Choromańska i Paweł Kozioł.

Publikacja powiększyła kolekcję Goethe, Kleist i inni.

Wydano z finansowym wsparciem Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej. Eine Publikation im Rahmen des Projektes Wolne Lektury. Herausgegeben mit finanzieller Unterstützung der Stiftung für deutsch-polnische Zusammenarbeit.