Dziś wypada 203 rocznica urodzin Juliusza Słowackiego. Urodzony 4 września 1809 r. w Krzemieńcu, stał się jednym z najważniejszych polskich poetów okresu romantyzmu, zaraz obok Mickiewicza. W swoich utworach poruszał tematykę walki narodowowyzwoleńczej oraz przeszłości narodu, zastanawiał się nad przyczynami niewoli narodu polskiego pod zaborami. Był też mistykiem, stworzył własny system filozoficzny, nazwany filozofią genezyjską. Jego twórczość bardzo cenił sobie Józef Piłsudski.
Słowacki studiował prawo w Wilnie, krótko pracował w Warszawie w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu oraz w Biurze Dyplomatycznym Rządu powstańczego 1831 r. Podróżował po Szwajcarii, Włoszech, Grecji, Egipcie i Palestynie. Osiadł w Paryżu, gdzie w 1849 r. zmarł na gruźlicę i został pochowany na cmentarzu Montmartre. W 1927 r. jego prochy złożono w katedrze na Wawelu w Krypcie Wieszczów Narodowych.
Z postacią poety często kojarzony jest też duży, wykładany „kołnierz Słowackiego”, będący ozdobą koszul i bluzek.
Jak pisał Gombrowicz – „Słowacki wielkim poetą był”. Wszystkim, którzy chcą się przekonać, ile w tym stwierdzeniu jest prawdy, polecamy utwory zamieszczone w bibliotece Wolne Lektury, m. in. dramaty Balladyna i Kordian oraz wybór wierszy, w tym Testament mój. W przygotowaniu znajdują się kolejne utwory Słowackiego, m. in. Książę niezłomny, Maria Stuart i Sen srebrny Salomei.
Grafikę zamieszczamy dzięki życzliwości inicjatywy Wolni pisarze. Wolne Pisarki, projekt Fundacji Liternet. Dziękujemy!